Wiersz + blog

[DeletedUser]

Witam,

Zamieszczam jeden ze swoich utworów. Inspirowałem się wierszem Horacego, ale w zasadzie czerpanie z dzieła tego wielkiego mistrza ogranicza się do głównego motywu. Reszta traktuje o problemach dzisiejszego świata i jest oczywiście mojego autorstwa

Exegi Monumentum

Żądza chwilowego zaistnienia,
Upojny obłęd porażką drugiego człowieka,
Trwoga i przekleństwo zdominowały nadzieję,
A nienawiść psychodelikiem ludzkości.

Dla wszystkich straconych,
Napisano omen,
Na zbroczonych ekstazą,
Ukryto kłamstwa,
W każdym poranku
Czai się zmierzch.

Swoim ogniem zwycięstwa,
Zmieniam innych w pożogę,
Przedarłem się przez ciernie,
Dzięki empatii do siebie,
Mój olbrzym przytłacza,
Topiąc rwącą posoką.

Pełzałem jak człowiek.
Vanitas vanitatum?

Egzystencja.

Żyłem,
Umarłem, by nie odejść stąd.

Exegi siebie,
Exegi monumentum zawiści ludzi.

Stojąc
Wśród ludzi,
Przybliżony
do bogów,
Co dzień zmagając się,
Ze swoim olbrzymem.

Służę mej tajemnicy na świecie,
Bronię się przed jadem gardeł.
Każdego dnia i każdej nocy,
Każdego wieczora jest nadzieja.
Chwała wszystkim,
Kroczącym per aspera.
​

Oto link do blogu, na którym zamieszczam swoje prace. Pojawi się ich więcej, ale strona działa dopiero od wczoraj.

http://new-word.blog.onet.pl/

Pozdrawiam, proszę o opinie i zachęcam do odwiedzenia bloga

Link nie pogwałca chyba zbytnio regulaminu - ze strony nie czerpię korzyści majątkowych

 

[DeletedUser]

Pięknie u mnie masz 5+

 

[DeletedUser]

Dziękuję za opinię Na blogu pojawiło się kilka nowych utworów. Zapraszam wszystkich do odwiedzenia strony

 

[DeletedUser]

Zajmuję się tworzeniem stron www. Jeżeli chcesz mieć ładniejszy blog to pisz

 

[DeletedUser]

No strona straszna, mam nadzieję alex że ściśniesz... Walić już kodowanie, nawet zwykłe html dobrze przemyślane bajkowo wyglądają. PS. W końcu nawet plemiona są kodowane na super starych tablicach No chyba, że już coś się zmieniło... A to moje nędzne wypociny:

Kto Ty? Bo kto to ja...


Kimże ja jest,
kimże bym ja był,
Gdyby nie Ona,

Dokąd bym doszedł Ja,
skąd bym ja uciekać chciał,
Gdyby nie Ona,

Z kim bym rękę ja trzymał,
przez kogo oczy pocić bym ja musiał,
Gdyby nie Ona!


Bo to właśnie jest Ona,
Ta przy której w krainę snu się wybieram,
bo bez niej oczka kleić się nie mogą,

Ta przy której wszystkie problemy me bledną,
bo bez niej idę Ja naprzeciw gdzie droga wiedzie,

Ta przy której szczęście swe odkryłem,
bo bez niej ulatuję i wędruje za nią,

Ta przy której skrzydła swe ku niebiosom rozchyliłem,
bo bez niej nigdy na nowo się nie narodziłem,

Bo to właśnie Ta przy której nazywać uczucia się nauczyłem,
Bo bez niej nie raz urokiem oczy mydliłem,
króliczka szczęścia nieudolnie goniłem.


A teraz? Spokój! Meta nastała.
Jestem Szczęśliwy! Dwie połówki
siebie otrzymać zdołałem.

Jedna ze strzałki,
jak grot z koła wychodzący,
Druga zaś na kole,
ale na dole, w kopniętego Ixa.

Jedna stara jak świat,
być może starsza odEmnie,
Druga nieco mniej,
ale na ważności nie traci!

Mam Brata, Mam zonę swoją.
Czuje niemal to samo, lecz ...
Jedno braterski kontekst posiada.


Ale czy to koniec? Chyba nie ...
Bo mąki z Chleba się raczej nie robi,
Jak coś mam, to Dbam.

Na Laury stawać nie będę,
To dopiero początek,
Silna podstawa do tego co nadejść
w końcu musiało, ku Chmurą!
By móc dbać o to, co się tak Ceni!

W końcu coś oddałem,
pół siebie, a nie ... ... jak pięść,
aaa trochę więcej... Tak puka!
I Stuka! Ale już nie dla mnie ...

Bo niby nie duże, a to jednak
Cały Ja ... Tęskno.​

Dałbym więcej, bo jest ich więcej. Dużo z przesłaniem, lecz niestety do swej pseudo twórczości używam słów mocnych by podkreślić kontekst jaki chce przekazać. W końcu nie można pozwolić, bym bana za wulgaryzm dostał. Ale cóż, takie prawa owego forum, nie jest w nim uwzględnione używanie określeń potocznie uznawanych za wulgarne, liczą się słowa nie cała treść. Bo często jest tak, że wiersz choćby miał wiele wulgarnych słów to wcale taki być nie musi. Ba, wielu artystów publicznie wygłasza tego typu twórczości np. w konkursach, prze Jury. Ale tam jest już zupełnie inny pogląd na to co jest stosowne, a co nie ... Pozdrawiam

 

[DeletedUser]

Bardziej niż na wyglądzie bloga skupiam się na jego zawartości To strona z wierszami, a nie artystyczna)

Wstawiam kolejny utwór i zapraszam do komentowania

Miasto

Ciężkie opary spalonej nadziei,
Jak rój szerszeni głosów tysiące,
Tchną pleśń zagłady w źdźbła trawy młode,
Na betonowej, zszarzałej łące.

Larwy z metalu w ranie nieczystej,
W stęchłe mięso wrzynają się srodze.
Mosty z groteską łączą szram ranty,
Przypominając o wiecznej trwodze.

Cuchnie porankiem ta okolica,
Wszystko z żałości szlocha bezwiednie.
A słońce, co prosi o piękna drobinę,
Z każdym zachodem wciąż blednie i blednie.​

 

[DeletedUser]

Artystyczna. Wiersze to arcydzieła wg mnie
Tym ładniejsza str. TYM WIĘCEJ osób przyciągnie